دانلود آهنگ غربت از مازیار (وقتی که خورشید)

دانلود آهنگ قدیمی غربت از مازیار

متن ترانه

وقتی که خورشید به پیشواز شب می رود 

و کو چه از صدای پای آخرین عابر تهی می شود 

با کوله باری از غم و درد می روم .وتو را با تمام خاطرات دیرین ،در میان کو چه های ساکت شهر،تنها می گذارم .گریه نکن! ایوارث شکوفایی باران!من باید بروم . تا با غم غریبی خویش،غم غربت را از جداره های دل عا شقان بزدایم .اما بدان! نبض خاطرم هر لحظه به یاد تو می زند. 
لباس تیره ای از توی گنجه
بده ای مهربون تا من بپو شم
تو مشک و پر بکن از آب چشمه 
که در راه سفر راحت بنو شم 
همه با هم غریبن توی این شهر 
می رم تا با غم غربت بجوشم
خدایا با دلم غربت رفیق-ه
خدایا با دلم غربت رفیقه
غریبون با دل من غمگسارند
با درد غربت من سازگارند 
در غربت به روم بسته نمی شه 
کسی از درد من خسته نمی شه
خدایا با دلم غربت رفیقه
با اینکه عازم شهر غریبم 
دلم راضی به این رفتن نمی شه 
چمدونم ازین درد غریبی 
دیگه حاضر واسه بستن نمی شه 
چه سخته بی بهونه گریه کردن
چه سخته روز آخر دل بریدن 
برای یه مسافر روز رفتن 
چه سخته توی غربت دلسپردن 
خدایا با دلم غربت رفیقه
نکن گریه واسه تنهایی من 
نذار بار غم و بر روی دوشم
همه با هم غریبن توی این شهر
می رم تا با غم غربت بجوشم
خدایا با دلم غربت رفیقه
خدایا با دلم غربت رفیقه